Luis Buñuels klassieker Belle De Jour is een surrealistische en erotische dagdroom die verlangen, fetisjisme en sociale normen onderzoekt. Het verhaal volgt Séverine Serizy (een moedige rol van Catherine Deneuve), een Parijse huisvrouw wiens porseleinen perfectie een gebarsten binnenkant verbergt. Séverine begint haar middaguren in het geheim door te brengen in een bordeel, waar ze haar seksuele verlangens uitleeft. Buñuel vermengt fantasie en werkelijkheid in deze uitbarsting van cinematografische transgressie, waarbij hij zowel de verlangens van de personages als de kijker aanspreekt. De film biedt een zacht absurdistische kritiek op de sociale zeden en klassentegenstellingen van de jaren zestig. Deneuve levert een iconische vertolking van Séverine, een vrouw die zich gevangen voelt in haar huwelijk en haar bevrijding zoekt in een surrealistische zoektocht naar fetisjistisch plezier. Haar ingetogen uitstraling verbergt de complexiteit van haar karakter, waardoor de film een diepgaande studie wordt van onderdrukking, bevrijding en identiteit. Buñuel’s meesterlijke gebruik van symboliek en surreële beelden maakt Belle de Jour zowel een provocatieve en tijdloze verkenning van de menselijke psyche als een van zijn grootste hits.