Op het platteland van Brazilië houdt Irene haar gezin zo goed mogelijk bij elkaar. Haar echtgenoot Jairo verdient geld met het stoken van houtskool. Maar als hij zonder werk zit, geeft hij het weinige dat hij heeft uit aan drank. De negenjarige zoon van het stel, Jean is een lieve jongen die een slaapkamer deelt met zijn bedlegerige grootvader Firmino, die een beroerte heeft gehad en niet meer kan lopen, praten of ademen zonder extra zuurstof.

Op een dag verschijnt er in plaats van de gebruikelijke wijkverpleegster die de zuurstoftank van Firmino komt vervangen, een gezondheidswerker genaamd Juracy. Juracy maakt meteen de balans op van het gezin en de last die vooral Irene draagt. Ze doet een bescheiden voorstel: waarom zou je de arme, oude Firmino niet ‘vervangen’ door iemand die het gezin financieel kan helpen? Met andere woorden, ze stelt voor de oude man te euthanaseren en vervolgens een speciaal soort huurder in huis te nemen: een Argentijnse misdadiger genaamd Miguel die zijn eigen dood in scène heeft gezet en een tijdje onder de radar moet blijven. Miguel is niet de gemiddelde criminele opperheer. Afwisselend charmant en chagrijnig oefent hij op verschillende manieren een vreemde fascinatie uit op alle drie de overgebleven leden van de familie, zoals Terence Stamp in Pasolini’s Teorema.

Op subtiele manier stort de nieuwkomer het gezin in volledige chaos. Jairo heeft een geheime affaire met een buurman, Irene wordt zelfverzekerder en openhartiger, gefascineerd door deze imposante figuur in haar relatief saaie leventje en Jean krijgt steeds meer bewondering voor de criminele levensstijl.