Nora El Hourch maakt een onvergetelijke indruk met haar energieke speelfilmdebuut Sisterhood.

Amina, Djeneba en Zineb zijn drie 15-jarige vriendinnen die onafscheidelijk zijn. Ze worden door een aantal jonge klasgenoten weggezet als de gek (Amina), de bruut (Djeneba) en de non (Zineb). Die beledigingen raken hun nauwelijks. Op social media kiezen ze een krachtige en zelfverzekerde omschrijving voor zichzelf: HLM Pussy.

HLM staat in Frankrijk voor ‘habitation à loyer modéré’ – een huisvestingsproject voor lage inkomens – en net als dat laatste is het een manier voor tieners om hun seksualiteit in eigen hand te nemen in een omgeving waarin de jongens om hen heen vaak kwade bedoelingen hebben. Als Zineb tijdens een feestje wordt lastiggevallen door Zak, besluiten de meiden actie te ondernemen. Onopgemerkt maken ze een video van Zak’s handtastelijkheden en plaatsen die de volgende dag op Insta onder de accountnaam HLM Pussy. Dan zijn de rapen gaar en komen ze in een stroomversnelling van onbedoelde ontwikkelingen.

Waar La Haine halverwege de jaren negentig een filmische mijlpaal werd met zijn rauwe, niets verhullende weergave van de raciale spanningen in de Franse banlieu’s, kan de film van El Hourch hetzelfde doen voor de huidige jonge generatie. Zij hebben namelijk de touwtjes in handen voor de volgende feministische golf en de #MeToo-beweging.  De meer provocerende originele Franse titel van de film luidt: HLM Pussy. Die titel geeft een beter beeld van de context van de film, maar roept voor de argeloze Nederlandse bioscoopbezoeker wellicht rare associaties op.